Max Czornyj - Córka nazisty. Wydawnictwo Filia.

 Czy po Holokauście, po Szoah - może istnieć poezja? To pytanie zadają nauczyciele języka polskiego i innych języków swym uczniom. Literatury obozowej chyba nigdy dość. I to - jedenaste przykazanie - "Nie zapominajmy". Poezja może istnieć, ale w obliczu rozmaitych tragedii niknie w ciągłych konfliktach na świecie. Codziennie ktoś "traci swą wieczność. Ale poezję odstawmy na bok. Książka Maxa Czornyja ma podtytuł: "Tkwi we mnie gen zła. Nigdy go nie odpokutuję". Bohaterką zbeletryzowanej książki jest Greta, córka wysoko postawionego nazisty KL Lublin. Gretę poznajemy jako staruszkę, poddającą się swoistej wieloletniej terapii - próbującą czynami wynagrodzić cierpienia zgotowane wielu osobom przez jej ojca. Starsza pani choruje na Alzheimera. Ma problemy z pamięcią, ale zdarzają się jej odkrywcze przebłyski. Czy dziecko powinno odpowiadać za czyny swych rodziców? Za ich błędy, karygodne czyny? Książka mnie wciągnęła i przeczytałem ją dość szybko. Jest "utkana", niczym pajęcza sieć z różnych fragmentów i rozdziałów, różnych odsłon. A główną bohaterką jest oczywiście Greta Rott. Cóż więcej pisać? Takie książki są niezwykle wciągające, interesujące, pozwalające zajrzeć za zasłonę nazistowskich rodzin. Warto sięgnąć.