Patrzenie w nocne niebo towarzyszy mi od dwunastego roku życia, a może i wcześniej? Mój pradziad Michał, ze strony mamy zajmował się astromancją, swojej gromadce dzieci przepowiedział wybuch II wojny światowej oraz czasy PRL - u. Zmarł w 1937 roku na cukrzycę. Wzrastałem otoczony legendami o nim. Był szanowanym członkiem społeczności lokalnej.I tak już w wieku dwunastu lat zainteresowałem się astrologią. Pierwszy podręcznik ofiarowali mi Rodzice, był to podręcznik astrologii godzinowej- inaczej zwaną pytającą. Nie pamiętam już Autora, ale był to polski Autor piszący pod angielskim pseudonimem. Według Frawley'a - brytyjskiego astrologa mieszkającego w Polsce i ożenionego z Polką - najpierw naukę astrologii należy zacząć właśnie od astrologii pytaniowej.
Niniejszy tytuł już recenzowałem, ale staram się wracać do dobrych, sprawdzonych tytułów. Pani Gołębiewska jest astrologiem, który idzie w stronę astrologii klasycznej. Dzisiejsza astrologia bowiem stoi na rozdrożu - popularna jest astrologia humanistyczna, która potrafi wybielić każdy horoskop (na przykład w astrologii humanistycznej zwanej astropsychologią horoskop Hitlera wygląda tak: jest to mężczyzna kochający naturę, ziemię, ogrodnictwo) . Przykładów można mnożyć.
Astrologia klasyczna się odradza, to dobrze. Książka jest naprawdę bardzo wciągająca, ale żebyście mogli z niej korzystać, musicie ściągnąć jakikolwiek program astrologiczny - ja polecam Uranię.
Książka została zbudowana z dwunastu rozdziałów i bardzo dobrze się ją czyta. Ale potrzebny do jej lektury jest minimalny zakres wiedzy astrologicznej. Należy z uwagą ją czytać, najlepiej z długopisem w ręku, gdyż możemy natrafić na obco brzmiące słowa.
Jednak polecam ją z czystym sercem. Liźniecie astrologię klasyczną w czystej postaci. Jest to książka, do której uwielbiam wracać. A nie ma nic piękniejszego, niż patrzenie w nocne, rozgwieżdżone niebo.
