Czerwona księżniczka - Dariusz Kortko, Judyta Watoła

Książkę przeczytałem drugi raz po dwuletniej przerwie. Zapewniła mi głęboki relaks na kilka godzin. Książkę wydało wydawnictwo Agora SA.
Profesor Ariadna Gierek - Łapińska to postać już niemal mityczna. Jest już legendą polskiej i światowej okulistyki.
Książka rysuje nam dwa obrazy profesor Gierek: pierwszy obraz, to ten stworzony przez nią samą, a drugi obraz to obraz utkany przez jej konkurentów, zawistników, wrogów. W internecie można napotkać zarówno peany wychwalające tę książkę jak i mnóstwo hejtu. Młoda Ariadna zapowiadała się na świetną malarkę. Jednak jej ojciec, bardziej pragmatyczny niż córka stwierdza pewnego dnia, że i owszem, jej obrazy są dobre, ale będą miały zbyt za jakieś...200 lat. Kieruje córkę do Wojewódzkiego Urzędu Pracy i nakazuje zapytać o deficytowe specjalizacje w medycynie. Ariadna to czyni, dowiaduje się że takowymi są anestezjologia i okulistyka. Podejmuje więc decyzję. Za namową ojca startuje na medycynę. Studia są ciężkie, całe dni i noce to wieczne wkuwanie, czasu brak. Czasy ciężkie, Ariadna na zajęciach z farmakologii razem z przyjaciółka po kryjomy wyrabiają krem nawilżający do twarzy. Za oblany jeden egzamin można wylecieć z uczelni. W końcu w jej życiu pojawia się Adam Gierek. Syn prominenta. Ariadna zgadza się na ślub z nim, nieświadoma roli swej teścia w życiu politycznym kraju. Koleżanki są wniebowzięte, uświadamiają Ariadnę, jaki los ją czeka. Ariadna decyduje się na specjalizację z okulistyki. Zwierzchnicy szybko ustawiają ją do pionu. Ma być punktualna, mimo statusu teścia i małego dziecka. Szybko zaczyna piąć się do góry. Nawet Gierka nie musi o nic prosić. Samo nazwisko, jakie nosi po ślubie, otwiera jej wszędzie drzwi. Uparta, zdecydowana, mądra - szybko zaczyna odnosić sukcesy. Zaczyna celować w mikrochirurgię oka. Lata do Moskwy, by podpatrzeć największe w bloku sowieckim na tym polu osiągnięcia. W pracy jest bardzo sprawiedliwa: tak samo traktuje salowe, pielęgniarki, jak i personel lekarski. Jej klinika bardzo szybko staje się popularna na cały kraj, i to z całego kraju codziennie przyjeżdżają setki pacjentów. Córka Stasia, która nosi imię na cześć teściowej Ariadny, też w końcu wybiera medycynę, ale zmuszona jest do studiów w Niemczech, gdyż Śląska Akademia Medyczna jest pod silnym wpływem Solidarności, a teść właśnie zakończył karierę polityczną.
Wiemy, co doprowadziło do upadku Panią Profesor. Był to alkohol. W książce próbuje się usprawiedliwiać, mówiąc, że jeśli pije lekarz - mężczyzna to jest to tolerowane, ale jeśli łapie się na tym lekarkę to już jest dramat. Nie podzielam zdania Pani Profesor. W końcu jej kariera dobiega końca.
Ksiązkę jak wspomniałem bardzo szybko się czyta. Zapewni Wam relaks na jeden wieczór. Jest pełna mnóstwa ciekawostek i anegdot, a to wszystko na szerszym, zarówno politycznym tle jak i ukazanym życiu codziennym. Fakt faktem, Pani Profesor pomogła tysiącom istnień ludzkich, jednak przegrała walkę sama ze sobą, sięgając po alkohol.
Gorąco zachęcam do tej lektury.